Już jestem, czyli wielki powrót!

Cześć wszystkim. Tak, tak, obijałam się przez półtorej miesiąca, powiecie. I w sumie to macie rację. Chciałam odejść, ale Iwona przekonała mnie, abym tylko zrobiła sobie wolne. Teraz jestem jej za to wdzięczna. Na początku chciałabym powiedzieć, że jestem bardzo dumna z tego, jaki sukces odniosły pojedynki, ponieważ był to mój pomysł (w realu moje pomysły niestety rzadko się sprawdzają). Mimo to nie ukrywam, że Iwonka nie poprowadziła tego, jak sobie wyobrażałam. No cóż, mogę za to winić tylko i wyłącznie siebie. Nie mam pojęcia na jakim etapie jesteście w pojedynkach, ale nadal będę je prowadzić. Drugą sprawą jest to, że będę prowadzić TYLKO pojedynki, może od czasu do czasu wstawię jakiś artykuł. A na koniec mój blog. Powiem tylko tyle, że czekam na redaktorów, dlatego nie wiem czy będę go kontynuować. To tyle. Życzę wam miłego weekendu i mam nadzieję, że cieszycie się z mojego powrotu (oj, napiszcie to chociaż z grzeczności :D).